Hiephoi! De natuurlijke vijanden, lees: lieveheersbeestjes, zijn gearriveerd. En het blijkt een heel project te worden met onze gestippelde vriendjes.

Ze kwamen gewoon met DHL in een doosje. Daar moesten ze heel snel uit om te starten met de ‘boerderij’. We kregen er een mooi rond plastic doosje bij, een bakje met voer en een watje dat je vochtig moet maken zodat ze genoeg te drinken hebben. Op het doosje zit een deksel met een luchtrooster zodat ze ook genoeg lucht krijgen. We hadden 10 lieveheersbeestjes gekregen dus het was al snel een gezellige drukte in het doosje. Ze lopen door hun voer, over hun drinkwatje en kriskras over de gekartelde velletjes met hun eigen eitjes heen. Tot zoverre voorzichtig zijn met het nageslacht.

Ze behoeven dagelijkse verzorging, dus de komende dagen hebben we echt huisdieren waar we voor moeten zorgen. Iedere avond moet het velletje met de eitjes naar een ander bakje en moeten we tussen het rondvliegende voer zien te controleren of er geen eitjes in het bakje beland zijn. Lieveheersbeestjes zijn namelijk ook kannibalistisch en als die eitjes uitkomen gaan ze de andere eitjes opeten. Dat is een heel project, want zodra dat dekseltje opengaat, willen ze er natuurlijk uit en lopen (in het beste geval) of vliegen (in het slechtste) ze binnen de kortste keren overal rond. Als die eitjes dan eenmaal gaan verkleuren moet je die velletjes met een paperclip op een luizenrijke plek in de boom hangen en zou het probleem vanzelf verdwijnen.

Als dat allemaal zo werkt wil je ze natuurlijk in je tuin houden. Daarom heeft Diederik vandaag een insectenhotel voor zijn verjaardag gekregen. Wees gerust: in het kader van onze uitdaging is het bij een dagbestedingscentrum voor verstandelijk gehandicapten gekocht die alleen maar afgevallen takken uit het nabijgelegen park hebben gebruikt. Nu nog een goede plek verzinnen om hem neer te zetten.

Wordt vervolgd!